பாலும் பழமும் – காம கதை – பகுதி – 7

நீண்ட நேரத்தக்கு பின் செண்பகம் தான் பேசினாள் ‘தோஷம் கழிச்சிட்டா கண்டம் பெருசா இருக்காதுல ஜோசியரே’.

‘தோஷமும், கண்டமும் சேந்து வரதால தான் நான் பயந்தேன் மத்தபடி கண்டம் ஒன்னும் பெருசா இல்ல. நீங்க அம்பாள் கோயிலுக்கு போய் தாலிய பிரிச்சி மறுபடியும் கோதண்டத்த கட்ட சொல்லுங்க, போறப்போ என்கிட்ட சொல்லுங்க ஒரு ஐயர் போன் நம்பர் சொல்றேன் அவர்கிட்ட போய் சொன்னீங்கன்னா அவர் எல்லா பரிகாரமும் சொல்லி கொடுத்திடுவாறு நீங்க எல்லாத்தையும் கையோட முடிச்சிட்டு வந்திடலாம்’ ஆறுதலாக கூறினார் ஜோசியர்.

என்னதான் ஆறுதாலாக பேசினாலும் வீட்டில் ஒரு இருக்கமே நிலவியது. அந்த இறுக்கத்தை கோதண்டம் தான் கலைத்தார். ‘சரி சரி அதான் ஒன்னும் இல்லைன்னு சொல்லிடாருள்ள அப்புறம் ஏன் சோகமா இருக்கீங்க. ஆடி மாசம் வர இன்னும் ரெண்டு மாசம் இருக்கு. வந்ததும் கோயிலுக்கு போய் அவர் சொன்ன மாறி பண்ணிட்டு வந்திடலாம். அதுக்காக இப்படியே இருப்பீங்களா? அந்த ஆளுக்கு அறிவே இல்ல, எத சொல்லணும் எத சொல்ல கூடாதுன்னே தெரியாது, வா திவ்யா வந்து சாப்பாடு வை, கடைல வேலை நெறைய இருக்கு. இன்னைக்கு நைட் நேரம் கழிச்சி தான் வருவேன்…’ சொல்லிக்கொண்டே கோதண்டம் சமையல் அறைக்குள் போக, பின்னாடியே கண்ணை கசக்கி கொண்டு திவ்யா அவருக்கு சாப்பாடு போட போனாள்.

ஓரிரண்டு நாட்களில் அனைவரும் பழைய நிலைக்கு வந்தனர். ஹரிஷ் பள்ளிக்கு செல்வது, கோதண்டம் வியாபாரம் என்று அனைவரும் தங்களது தினசரி வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தனர். பழையபடி குறும்பும் கேலியும் அப்போ அப்போ நடந்தது. செண்பகம் பாட்டி ஹரிஷை சீண்டுவதிலேயே குறியாக இருந்தாள். இப்பொழுது எல்லாம் அவள் ஹரிஷ் கூடயே குளிக்க ஆரம்பித்தாள். ஹரிஷ் குளிக்க வரவில்லை என்றாலும் அவள் குளிக்க போகும்போது ஹரிஷ் வீட்டில் இருந்தால் அவன் முன்னாடியே சேலையை அவுத்து போட்டு, ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கலத்தி தன் ஜாக்கெட்டை திறந்து போட்டுக்கொண்டு தன் முலைகளை ஆட்டிக்கொண்டு ஹரிஷிர்க்கு தரிசனம் கொடுத்து விட்டுதான் குளிக்க போவாள். ஹரிஷிர்க்கு செண்பகத்துடைய பெரிய பப்பாளி சைஸ் மைதா மாவு முலைகளை பார்க்க பார்க்க ஆசையாகவும் இருந்தது. அதே நேரத்தில் அவனுக்கு அடக்க முடியாத படி மூடையும் கிளப்பி விட்டது.

இதையெல்லாம் திவ்யா அம்மா கவனிக்காமல் இல்லை. வயசு கோளறு என்று விட்டு விடுவாள். ஆனால் ஹரிஷிர்க்கு செண்பகத்துடைய புண்டை தரிசனம் மட்டும் கிடைக்க வில்லை. இப்படியாக நாட்கள் கழிய ஒரு நாள் ஹரிஷிற்கு செண்பக பாட்டி தன் புண்டை தரிசனத்தையும் காட்டினாள்.

அன்று ஞாயிற்று கிழமை. ஹரிஷ் வீட்டு ஹாலில் உக்காந்து பேப்பர் படித்துக்கொண்டிருந்தான். திவ்யா அம்மா காலையிலேயே உணவு சமைக்கும் அவசரத்தில் இருந்தாள். செண்பகம் எப்பொழுதும் போல் ஜாக்கெட்டை திறந்து போட்டு கொண்டு குளிக்க சென்றாள். குளித்து முடித்து திரும்பி வரும்போது வெறும் பாவாடையை முலை வரை ஏத்தி கட்டிக்கொண்டு வந்தாள். வந்தவள் நேராக ஹரிஷ் எதிரில் வந்து நின்றாள். பெரிய முலைகள் பாவாடையை தூக்கி கொண்டு நின்றதால் பாவாடை நன்றாக மேலே ஏறி போய் இருந்தது. அவளுடைய தொடைகள் சேரும் இடம் நன்றாகவே தெரிந்தது. ஹரிஷ் தரையில் உக்காந்திருந்ததால் அவளுடைய புண்டை முடிகள் காடு நான்றாகவே ஹரிஷிற்கு தெரிந்தது. அதை பார்த்ததும் ஹரிஷால் பேப்ப்பரில் கவனம் செலுத்த முடியவில்லை. வேறு ஏதும் தெரியாதா என்று கண்கள் அங்கேயே அலைந்தன.

செண்பகம் தன் தலையில் கட்டி இருந்த துண்டை அவுத்து தலையை துவட்ட கையை தலைக்கு மேலே தூக்கினாள். அப்போது அவள் முலைகள் மேலே தூக்க அதில் கட்டி இருந்த பாவாடையும் மேல தூக்கியது. இப்பொது ஹரிஷிர்க்கு பாட்டியோட கூதி மேடு வரை நன்றாகவே அப்பட்டமாக தெரிந்தது. முதல் முதலாக அவன் ஒரு கூதியை இவ்வளவு பக்கத்தில் பார்த்தது அவனை திக்கு முக்காட வைத்தது. உடம்பு உஷ்ணம் ஏறியது. பாட்டி நின்று கொண்டு இருந்ததால் கூதி பிளவு அவனுக்கு இன்னும் தெரியவில்லை. அவளை உக்கார சொல்லி காலை விரிக்கவா சொல்ல முடியும்.

அப்போது செண்பகம் தன் முடியை முன்னாடி இழுத்து போட்டுக்கொண்டு குனிந்து முடியை துண்டால் உதறி துவட்டினாள். அப்போது அவள் முடியில் இருந்த ஈரம் ஹரிஷ் மேலும் அவன் படித்து கொண்டிருந்த பேப்பர் மேலும் தெரித்தது. முடிகள் வழியே பார்வையை ஓட விட்டான். பாவாடை நாடா ஓட்டை வழியா பாட்டியோட வெண்ணை முலைகள் என்னை பார் என்று காட்டிகொண்டிருந்தது. மீண்டும் செண்பகம் முடியை உதற ஹரிஷ் மேலே நெறைய தண்ணீர் தெளித்தன.

அதை பார்த்த செண்பகம் ‘ஐயோ, பேராண்டி மேல எல்லாம் தண்ணி தெரிச்சிட்டேனா, பேப்பர் எல்லாம் நனஞ்சிடிச்சே. அந்த பக்கம் திரும்பி துவட்டிக்குறேன்…’ என்று சொல்லிக்கொண்டே ஹரிஷிர்க்கு தன் குண்டியை காட்டிக்கொண்டு முடியை அவள் முகம் முன்னாடி போட்டுக்கொண்டு குனிந்து துவட்ட ஆரம்பித்தாள். அப்போது பாவாடை நன்றாக மேலே ஏறி அவள் பானை குண்டிகளை ஹரிஷிர்க்கு நன்றாகவே காண்பித்தாள். ஹரிஷிர்க்கு அவன் பலான புத்தகத்தில் குண்டியை காம்பித்துக்கொண்டு ஒக்க வாடா என்று அழைக்கும் அழகிகள் குண்டியை விட பாட்டி குண்டு பெரிதாக அழகாக இருந்தது. செண்பகம் அவனை இன்று கொஞ்சம் அதிகமாகவே படுத்தி விட்டாள். ஹரிஷ் தரையில் உக்காந்து இருந்ததால், குண்டிகளுக்கு அடியில் தொடைகளுக்கு இடையில் இருந்த புண்டை இதழ் முடிகளோடு பார்க்க முடிந்தது.

அப்படியே எழுந்து நின்று ட்ரவுசரை கலத்தி போட்டு அப்படியே தன் பூலை பாட்டி கூதியில் விட வேண்டும் என்று அவன் உடல் தவித்தது.

அவன் இன்னும் குனிந்து பாட்டியோட புண்டையை பார்க்க எத்தனிக்கும் போது திவ்யா அம்மா அடுப்படியில் இருந்து வெளியே வந்தாள். தன் தாயும் மகனும் இருக்கும் நிலையை பார்த்து புன்னகைத்துக்கொண்டாள். ‘அம்மா என்னம்மா நீ இப்படி நிக்குற அவன் முன்னாடி. பாரு எல்லாத்தையும் அப்படியே காட்டிட்டு நிக்குற’. என்று சொல்லிக்கொண்டே தன் கையில் இருந்த காய்கறி தட்டையும் அருமனையையும் தரையில் வைத்தாள்.

‘எப்படி காமிச்சிட்டு நின்னாலும் உன் பையன் இடிச்ச வச்ச கொழுக்கட்டை மாறித்தானே உக்காந்துட்டு இருக்கான்’ கிண்டல் செய்தாள் செண்பகம்.

‘உனக்கு அவன கிண்டல் பண்ணலன்னா தூக்கம் வராதே, சீக்கிரம் துவட்டிட்டு வந்து இந்த காய்ய எல்லாம் நறுக்கி கொடும்மா’

‘இருடி வரேன்’ என்று சொல்லிக்கொண்டே தலையில் முடியோடு சேர்த்து துண்டை கட்டினாள். பாவாடையை முலை வரை கட்டியபடி தரையில் அப்படியே உக்காந்து கொண்டாள். பாவாடை நன்றாக மேலே ஏறி அவள் வெறும் குண்டியில் தான் தரையில் அமர்ந்தாள். அருமனையை ஒரு காலுக்கு இடையில் வைத்து இன்னொரு காலை விரித்தது போல் முட்டியை மடக்கி அமர்ந்தாள். அவள் பாவாடை இப்போது இடுப்பில் சென்று மடங்கிக்கொண்டது. ஹரிஷிர்க்கு அவன் தவம் கிடந்த பாட்டியின் கூதி பிளவு தரிசனம் இப்போது நன்றாகவே கிடைத்தது. அதோடு அவள் முட்டி அவள் முலைகளை முட்டி பாவடைக்கு வெளியே தள்ளியது. இதை பார்க்க பார்க்க ஹரிஷால் தாங்க முடியவில்லை. என்னதான் பாட்டி நன்றாக கிண்டல் பண்ணி பேசினாலும் அவளை அப்படியே இழுத்து போட்டா ஒக்க முடியும். எதாவது ஏடாகூடமாக செய்து விட கூடாதே என்று பயமும் ஹரிஷை தயங்க வைத்தது. உடனே தன் அறைக்கு ஓடினான். அவன் பூலு ‘போதும் என்ன விட்டுடு என்று கதறி அழும் வரை மூன்று நான்கு முறை கை அடித்து கஞ்சியை காக்க வைத்தான். இப்போதைக்கு எழுந்திருக்கவே முடியாது என்று அவன் பூலு அடம் பிடிக்க அப்படியே பூலோடு சேந்து அவனும் தூங்கிப்போனான்.

இப்படியே இரண்டு மூன்று மாதங்கள் ஓட, திவ்யா அம்மாவோட வயிறு வெளியே தள்ள ஆரம்பித்தது. திவ்யா அம்மா உடல் தங்க முலாம் பூசியது போல் மினுமினுத்தது. ஐந்து மாத கருவை சுமக்கிறாள் அல்லவா. இப்போதெல்லாம் பாவாடையை கட்டும்போது வயிற்றில் இறுக்கமாக கட்டி விட கூடாது என்று வயிறு உப்பல் முடியும் இடத்தில் தொப்புளை விட நான்கு இன்ச் நன்றாக கீழ தள்ளி கட்ட ஆரம்பித்தாள். ஹரிஷிர்க்கு பாட்டி கிண்டல் பண்ணி படுத்துகிறாள் என்றால் திவ்யா அம்மா இப்படி காண்பித்து அவன் சூட்டை கிளப்பினாள்.

அன்று ஹரிஷ் பள்ளிக்கூடத்தில் இருந்த போது அந்த செய்தி வந்தது. கோதண்டம் அக்சிட்டேன்டில் இறந்து விட்டார். புத்தகங்களை தூக்கி கொண்டு வீட்டுக்கு ஓடினான் ஹரிஷ். வீட்டில் திவ்யா அம்மா, செண்பகம் பாட்டி, இன்னும் சில சொந்தக்கார பெண்கள் கோதண்டம் உடல் பக்கத்தில் உக்காந்து கதறி கதறி அழுதுக்கொண்டிருந்தார்கள். இவனை பார்த்ததும் இன்னும் அழுக்குரல் அதிகமானது. ஹரிஷ் இதை கொஞ்சமும் எதிர் பார்க்கவில்லை. எதோ தங்கள் குடும்பத்தின் ஆணி வேர் அறுந்தது போல இருந்தது. அன்று மாலை சாந்தி தன் மகன் விஷ்வாவையும் மகள் காயத்ரியையும் அழைத்துக்கொண்டு வந்தாள். அன்று மாலையே ஹரிஷ் தன் அப்பாவிற்கு இறுதி சடங்குகளை செய்து முடித்தான்.

எல்லோரும் அழுது அழுது பின் வீடே அமைதியானது. தூரத்து சொந்தக்காரர்கள் எல்லாம் ஒவ்வொருவராக கிளம்ப. நெருங்கின சொந்தம் மட்டும் வீட்டில் இருந்தது.

‘சரிம்மா ஆனது ஆயிடிச்சி. இனி என்ன அழுதாலும் கோதண்டம் திரும்ப வரமாட்டான். வயித்து புள்ளக்காரிய ரொம்ப அழ வைக்காதீங்க. ஆக வேண்டிய வேலைய பாருங்க. இனி எல்லாம் உங்களுக்கு ஹரிஷ் தான். ஒருத்தருக்கொருத்தர் ஆறுதலா இருந்துக்க வேண்டியதுதான்’ ஒரு பெரியவர் மௌனத்தை கலைத்தார்.

ஹரிஷ் எல்லா சடங்குகளையும் முடித்து விட்டு வீட்டிருக்கு வரும்போது வீடே மாறி இருந்தது. இன்று காலை தான் பள்ளிக்கு செல்லும்போது கலர் டிவி போல் காட்சி அளித்த வீடு இப்பொழுது ப்ளாக் & ஒய்ட் டிவி போல் மாறி இருந்தது. வீடு மட்டும் அல்ல திவ்யா அம்மாவும் அப்படித்தான் இருந்தாள். காலையில் உடுத்தி இருந்த மஞ்சள் நிற சேலை இப்பொழுது வெள்ளை நிறமாகி இருந்தது. ஹாலில் ஒரு பக்கத்தில் திவ்யா அம்மா உக்காந்திருந்தாள். வலது பக்கத்தில் செண்பகம் பாட்டியும் இடது பக்கத்தில் சாந்தி சித்தியும் உக்காந்திருந்தார்கள். சித்திக்கு பக்கத்தில் காயத்ரி அழுத முகத்தோடு அமர்ந்திருந்தாள். விஷ்வா வீட்டு திண்ணையில் உக்காந்திருந்தான். எல்லாம் ஒரே நாளில் மாறி போனது.

– தொடரும்