பாலும் பழமும் – காம கதை – பகுதி – 9

‘என்னடா’ சாந்தி கேட்க விஷ்வா எதோ கண்ணால் பேசினான். ‘உள்ள வாயேன்’ என்றான்.

சாந்தியும் கண்களாலேயே ‘வேண்டாம்’ என்று சொல்ல அவன் கெஞ்சுவது போல் முகத்தை வைத்துக்கொள்ள, ‘உள்ள போ, வரேன்’ என்பது போல் கண்ணை காட்டினாள். அவன் வேகமாக ரூமுக்குள் செல்ல இவள் சரிந்த தன் முந்தானையை வாரி போத்திக்கொண்டு எழுந்து அவன் பின்னே சென்றாள். என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாமல் திவ்யாவும் செண்பகமும் சாந்தி போவதையே பார்த்துக்கொண்டிருக்க, சாந்தி தன் முழங்கையை மடக்கி அவள் முந்தானைக்குள் கையை விட்டு ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கலத்திக்கொண்டே ரூமுக்குள் சென்றாள்.

அவள் பின்னாடி இருந்து பார்க்கும் திவ்யாவிர்க்கும் செண்பகதிர்க்கும் அவள் ப்லௌசை கழற்றுவது நன்றாகவே தெரிந்தது. சாந்தி ரூமுக்குள் சென்று இவர்கள் பக்கம் திரும்பி கதவு மூடும்போது அவள் முந்தானைக்குள் ஜாக்கெட் திறந்து கிடந்ததும் அவள் முலைகள் விடுபட்டு ஆடிக்கொண்டிருந்ததும் நன்றாக தெரிந்தன. அதை பார்த்து சிறிது அதிர்ந்தே போன திவ்யாவும் செண்பகமும் என்ன நடக்கிறது என்று யுகித்தவர்களாய் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து லேசாக சிரித்துக்கொண்டனர்.

அரை மணி நேரம் கழித்து அறைக்கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்க, திவ்யாவும் செண்பகமும் நிமிர்ந்து பார்க்க, சாந்தி தான் முதலில் வெளியே வந்தாள். வரும்போது அவள் ஜாக்கெட் அவுத்து கிடந்தது, அதன் மேல் சேலையால் போர்வை போல் தூக்கி போத்திக்கொண்டு வந்தாள். கலைந்து கிடந்த தன் முடிகளை கொண்டை போட்டவாறு வெளியே வந்தாள். அவள் கை மேலே தூக்கி இருந்ததால் அவள் ஜாக்கெட் மேலும் திறந்து சேலைக்கு அடியில் அவள் கொங்கைகள் ஆடுவதை நன்றாக காட்டியது. வெளியே வந்தவள் நேராக அடுப்படிக்கு சென்றாள். உள்ளே ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை சேலைக்குள் கை விட்டு மாட்டிக்கொண்டே உள்ளிருந்து ‘அக்கா பால் எங்க இருக்கு’ குரலை மட்டும் வெளியே அனுப்பினாள்.

‘அங்க உள்ள பெரிய பாத்திரத்துல இருக்கு பாருடி’ என்று சொல்லிக்கொண்டே, தன் மடியில் படுத்திருந்த காயத்ரியை எழுந்து உக்கார வைத்து விட்டு, திவ்யா எழுந்து அடுப்படிக்கு சென்றாள்.

சாந்தி ப்ளௌஸ் ஹூக்குகளை மாட்டிக்கொண்டிருந்ததை பின்னாடி இருந்து பார்த்தபடி, ‘இதோ இங்க இருக்குடி’ என்று சொல்லிக்கொண்டே பாலை எடுத்து கொடுத்தாள் திவ்யா. அதை வாங்கி அமைதியாக காய்ச்ச தொடங்கினாள் சாந்தி.

‘எத்தனை நாலா இது நடக்குது’ நேராக விஷயத்துக்கு வந்தாள் திவ்யா.

திவ்யாவை ஏறிட்டு பார்த்துவிட்டு, நாணமும் பயமும் கலந்தவளாய் ‘ஒரு வருஷாமாக்கா’ என்றாள் சாந்தி.

‘ஒரு வருஷமாவா’ வாயடைத்து போனவள் போல் நின்றாள் திவ்யா. ‘ஏன்டி ஆறு மாசத்துக்கு முன்னாடி கூட கோயில் திருவிழாக்கு வந்தீங்க அப்போ கூட ஒன்னும் சொல்லலையேடி’

‘ஆமாக்கா இங்க வச்சி ஒன்னும் பண்ண வேண்டாம்னு சொல்லிதான்க்கா கூட்டிட்டு வந்தேன். ஆனா இன்னைக்கு நீ குளிச்சிட்டு வந்தத பாத்துட்டு அவருக்கு ரொம்ப மூடு ஆயிடிச்சாம், தாங்க முடியலாம் அதான் என்ன கெஞ்சினாரு’. சாந்தி தயங்கி தயங்கி சொல்லி முடித்தாள்.

‘என்னடி விஷ்வாவை போய் அவரு அவருன்னு சொல்ற, தாலி கட்டின புருஷன் மாதிரி’.

‘ஆமாக்கா எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆயிடிச்சி அவரோட தாலிதான் நான் கட்டிருக்கேன்’ சாந்தி தலையை குனிந்து கொண்டே காற்றாக சொல்ல,

திவ்யாவிற்கு அதிர்ச்சி மேல் அதிர்ச்சி, ‘என்னடி சொல்ற உன் புள்ளையையே கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டியா, என்னடி உளறுற’.

‘ஆமாக்கா ஒரு வருஷத்துக்கு முன்னாடி, கொஞ்ச நாளா அவரு பார்வையே சரியில்ல, குரு குருன்னு என்ன உரிச்சி எடுக்குற மாதிரி என்னை பாக்குறது மாதிரி இருந்திச்சி. நானும் வயசு பையன் தானேன்னு ரொம்ப கண்டுக்கல. என்கிட்டே எதோ சொல்ல வந்து ரொம்ப தயங்கினாறு அப்புறம் என்ன நினைச்சாரோ நேரா என் மாமனார் மாமியாருக்கிட்ட போய் என்ன கல்யாணம் கட்டிக்கணும்னு கேட்டிருக்கார். முதல்ல அவங்க ரொம்ப சங்கட பட்டாங்க, கோவப்பட்டாங்க, எனக்கு ஒண்ணுமே புரியல. அப்புறம் சரின்னு சொல்லிட்டு என்கிட்ட வந்து கேட்டாங்க.

எனக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி, ச்ச நாம சரியா புள்ளைய வளக்கலையோ இல்ல நாம பண்ண எதோ அவன் மனச இப்படி சஞ்சல பட வச்சிரிச்சோன்னு கவலைப்பட்டேன். அப்புறம் யோசிச்சி பார்த்தேன் உனக்கே தெரியும் எனக்கு வயசுக்கு வந்த நாளுல இருந்து அரிப்பு ரொம்ப அதிகம்ன்னு. நீ கல்யாணம் ஆன அப்போவே நான் முழுகாம இருந்தேன். அத வெளிய சொல்ல முடியாமத்தான் வீட்ட விட்டே ஓடி போனேன். நானும் எத்தன நாளைக்குத்தான் காய்கரிகளே யூஸ் பண்றது. அப்புறம் ரெண்டு நாள் கழிச்சி நானும் சரின்னு ஒத்துக்கிட்டேன்’. என்று நடந்ததை முழுவதும் சொல்லி முடித்தாள் சாந்தி.

அவள் கூறியதை கேட்டு வாயடைத்து சிலை போல் நின்று கொண்டிருந்தாள் திவ்யா. செண்பகமும் சமையல் அறை வாசலில் இருந்து சாந்தி கூறியது அனைத்தையும் கேட்டபடி சமையல் அறைக்குள் வந்தாள். சாந்தியின் தலையை வருடிய படி ‘ஏன்டி உன் மாமனார் மாமியாரே உன் சந்தோசம் தான் முக்கியம்னு உனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கும்போது நாங்க அதை வேண்டாம்னு சொல்லுவோமா?. எங்கக்கிட்ட என் மறைச்ச. நாங்களும் கல்யாணத்துக்கு வந்திருப்போம்ல’.

‘இல்லம்மா எனக்கு உங்ககிட்ட சொல்லி சம்மதம் வாங்கனும்னு தான் ஆசை. ஆனா கோதண்டம் மாமா இருந்தாரு, அவரு இதை கேள்விப்பட்டு, எங்க வீட்டுல இப்படி நடக்குதுன்னு தெரிஞ்சி இங்க திவ்யா அக்காவையும் ஹரிஷயும் தப்பா நினைச்சாருன்னா என்னம்மா பண்றது அதான். உங்ககிட்ட இப்போதைக்கு சொல்ல வேண்டாம்னு இருந்தேன். இன்னைக்கு அவரு கூப்பிட்டதும் என்னால தட்ட முடியல அதன் உங்களுக்கு தெரிஞ்சாலும் பரவால்ல, சொல்லி புரியவச்சிக்க்கலாம்னு தான்..’ சாந்தி கொஞ்சம் தைரியம் வந்தவளாய் பேசினாள்.

‘அது சரிதான், சரி சரி சீக்கிரம் பால் காய்ச்சி எடுத்துட்டு போ, என் புது மருமகன் என் பொண்ண ஓத்து களைச்சி போயிருப்பாரு, வேணா பாதாம் பிஸ்தா உடச்சி போடுறியா பாலுல’ செண்பகம் இப்போது சாந்தியை கிண்டல் செய்ய. ‘ச்சி போம்மா’, வெக்க பட்டுக்கொண்டே பாலை ஆற்றி எடுத்து சென்றாள் சாந்தி.

மூன்றாவது நாள் காரியம் முடிந்ததும் சாந்தி, பிள்ளைகளுக்கு ஸ்கூல் லீவ் இல்லை, என்று கூறி ஊருக்கு கிளம்பினாள். தங்களது துணிமணிகளை எடுத்து வைத்துக்கொண்டே, ‘சரிக்கா நான் கிளம்புறேன், பதினாறாவது நாள் விசேஷத்த நீங்களே பண்ணிடுங்க, பசங்களுக்கு ஸ்கூல் லீவ் இல்ல. வேற ஏதும் விஷம்ன்னா போன் பண்ணுங்க. ஏதும் அவசரம்ன்னா பசங்கள விட்டுட்டு நான் தனியா வரேன். என்றாள்.

‘சரிடி, உன் உடம்ப பாத்துக்கோ, என் கொலுந்தனாரையும் நல்லா பாத்துக்கோடி’ திவ்யா கிண்டல் செய்ய.

‘உன் நேரம் நீ கிண்டல் பண்ற எனக்குன்னு ஒரு நேரம் வராமையா போய்டும் அப்போ பாத்துக்குறேன் உன்ன’, கிண்டலுக்கு எதிர்வாதம் செய்ய முடியாமல் சாந்தி பேச்சை தவிர்த்தாள்.

– தொடரும்