அம்மாவுடன் மதுரை டூர் – காம கதை – பகுதி 25

இரண்டாவது கிளிக் கும் ஓகே ஆனது…

போடோக்ராபர் : சார் அடுத்தது.. தாஜ் மஹால்லுக்கு பின்புறம் யமுனா நதி ஓடுது.. அதுல மேடம் அதுல நீங்க ரெண்டு பெரும் கட்டி பிடிச்சுட்டு முங்கி எழுற மாதிரி ஒரு சனப் எடுத்தா சூப்பர்ரா இருக்கும் சார்..

கண்ணன் : யோவ் போடோக்ராபர் அதெல்லாம் வேண்டாம்.. எங்களை ஆழ விடுங்க..

போடோக்ராபர் : சார் சார் ப்ளீஸ்.. ஒரு ஒரு போட்டோ.. இன்னும் ரெண்டு எடுத்துட்டேன்ன எனக்கு நாலு போடோவுகு 500 ரூபா குடுத்துடுங்க சார்..

கண்ணன் : சரி சரி வாங்க..

கண்ணன்.. புவனா.. பப்பு.. போடோக்ராபர் அனைவரும் தாஜ் மஹால் பின்பக்கம் மெல்ல நடந்து சென்றனர்..

அப்போது சைரனுடன் அந்த பக்கமாக ஒரு போலீஸ் ஜீப் வந்தது.. அதில் ஒரு அறிவிப்பு..

போலீஸ் : நண்பகறலே.. அன்பர்களே.. இங்கே தாஜ் மஹால்லை ஆவலோட சுற்றி பார்க்க வந்த ரசிக பெருமக்களே டூரிஸ்ட் மக்களே. உங்களுக்கு ஒரு அன்பார்த்த வேண்டுகோள்.. தாஜ் மஹால்லை பல லட்சகணக்கான கொத்தனார்கள் கட்டி முடித்தார்கள்.. அதில் கடைசியாக கொத்தனாராக வேலை செய்த ஷா முனிசாமி கான்.. இன்று இறந்த நாள்.. அதனால் இப்போது இந்த பகுதியில் பந்த் நடை பெற போகிறது.. நீங்க எல்லாம் சீக்கிரம் இந்த இடத்தை விட்டு காலி பண்ணுங்க.. இல்லன தடி அடி நடக்கும்.. தயவு செய்து பொது ஜனங்கள் எங்கள் மேல் கோபம் கொள்ள வேண்டாம்..

ஜீப் நின்றது.. அதில் இருந்து சாரமாரியாக போலீஸ் இறங்கி வந்து அங்கே நின்று கொண்டிருந்த பொது ஜனங்களை படார் படார் என்று அடித்து விரட்ட ஆரம்பித்தார்கள்..

அனைவரும் சிதறி ஓடினார்கள்..

கண்ணன் புவனா இருவரும் பப்புவை தூக்கி கொண்டு எங்கே ஓடுவது என்று தெரியாமல் திணறினார்கள்.. அப்போது போடோக்ராபர் ஓடி வந்து அவர்கள் இருவர கையையும் பிடித்து கொண்டு.. வேக வேகமாக ஒரு சின்ன கடைக்குள் ஓடி சென்று அவர்கள் மூவரையும் அந்த சின்ன கடைக்குள் போக வைத்து

போடோக்ராபர் : சார் சார்.. இது மாதிரி கலவரம் இங்கே அப்போ அப்போ நடக்கும்.. ரெண்டு நாளைக்கு நீங்க யாரும் வெளியே வராதிங்க. நான் இப்போ இந்த கடையோட ஷட்டரை கீழ இழுத்து வெளியே பூட்டிட்டு போய்டுறேன்.. கலவரம் முடிஞ்சதும் ரெண்டு நாள் கழிச்சு வந்து திறந்து விடுறேன்.. பாதுகாப்ப இருந்துகாங்க.

என்று அவசர அவசரமாக ஷுட்டேரை கீழே இழுத்து மூடி வெளியே பூட்டி விட்டு சென்று விட்டன..

அது ஒரு சின்ன கடை.. பத்துக்கு பாத்து தான் இருக்கும் போல இருந்தது.. ஆரம்பத்தில் இருட்டாக இருந்ததால்.. அது என்ன கடை என்று கண்ணனுக்கும் புவனாவுக்கும் சரியாக கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை..

பிறகு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அது என்ன கடை என்று தெரிய வந்தது.. அது ஒரு சின்ன போடோ ஸ்டுடியோ

ஆம்.. அந்த போடோக்ராபர் ரோட ஸ்டுடியோ தான் அது..

புவனா : நல்ல வேல கண்ணன்.. இந்த இடதுலயவது பாதுகாப்ப இருக்க முடிஞ்சதே.. நான் கலவரம்னு சொன்னதும் பயந்தே போய்டேன்..

கண்ணன் : ஆமா அண்ணி..

அந்த சின்ன அறையில் இருவரும் நெருங்கி இருக்க வேண்டிய சூழ் நிலை.. ஒருவர் வியர்வை ஒருவருக்கு அடித்தது.. புவனா அண்ணியின் வியர்வை கண்ணனுக்கு ஒரு மாதிரியாக இருந்தது.. அவன் இதுவரை புவனா அண்ணியுடன் இவ்வளவோ நேர்கதில் அமர்ந்ததே இல்லை.. போட்டோ எடுக்கும் பொது கூட ஒரு சில வினாடிகள் தான் அவள் மடியில் படுத்து இருந்தான்.. அவள் தோல் பட்டையில் தன்னுடைய தடையை பதித்திருந்தான்.. ஆனால் இப்பொது ஒரு மணி நேரமாக அந்த கடைக்குள் இருவரும் அடைந்து இருந்தனர்..

கீழே கார்பெட் இருந்தது.. அதனால் குளிர் தெரியவில்லை.. இருவரும் எதிர் எதிரே அமர்ந்து இருந்தார்கள்

பப்பு புவனா மடியில் அமர்ந்து இருந்தான்..

பப்பு : அம்மா அம்மா.. பசிக்குது.. பால் வேணும்…

புவனாவுக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை.. இதுவரை பப்புவுக்கு பால் குடுக்கும் போது கண்ணன் பக்கத்தில் இருந்தது இல்லை.. ஆனால் இப்பொது இவ்ளோ அருகில் அமர்ந்து இருக்கும் தன்னுடைய கொழுந்தன் முன்னாடி எப்படி தன்னுடைய மகனுக்கு பால் கொடுப்பது என்று தயங்கி தயங்கி கண்ணனை பார்த்தல்..

கண்ணன் : அண்ணி நான் இந்த செவுத்து பக்கம் திரும்பிகிறேன்.. நீங்க பப்புவுக்கு பால் குடுத்து முடிச்ச துக்கு அப்புறம்.. என்ன கூபிடுங்க. நான் திரும்பி உட்கார்து குறேன்..

புவனா : தேங்க்ஸ் கண்ணா.. நான் எப்படி உங்ககிட்ட சொல்றதுன்னு நினைச்சுட்டு இருந்தேன்.. நீங்கலவே புரிஞ்சுகிடிங்க. ரொம்ப தேங்க்ஸ்…

கண்ணன் : ச்சே ச்சே.. இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு அண்ணி தேங்க்ஸ்.. நீங்க பப்புவுக்கு உங்க முலைல பால் சப்ப குடுங்க. பாருங்க அவன் பசில அலற ஆரம்பிக்க போறான்..

கண்ணன் புவனாவுக்கு முடுகு காட்டி திரும்பி உட்கார்ந்து கொண்டான்..

கண்ணன் : ச்சே ச்சே.. இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு அண்ணி தேங்க்ஸ்.. நீங்க பப்புவுக்கு உங்க முலைல பால் சப்ப குடுங்க. பாருங்க அவன் பசில அலற ஆரம்பிக்க போறான்..

கண்ணன் புவனாவுக்கு முதுகு காட்டி திரும்பி உட்கார்ந்து கொண்டான்..

கண்ணன் கொஞ்சம் டயர்டாக இருந்ததால். கொஞ்சம் கண்களை மூடி மெல்ல இருட்டு உலகிற்கு போனான்.. ஆனால் அவன் காதுகள் விளித்து கொண்டு தான் இருந்தது..

சர் சர் என்று சுடிதாரின் டாப்ஸ் தூக்கப்படும் சத்தம்..

பிறகு பட் பட் என்று புவனா தன்னுடைய கைகளை பின் பக்கம் கொண்டு சென்று பரா ஹூக் அவுக்கும் சத்தம் கேட்டது

பிறகு பிராவை மேலே தூக்கி விடும் சத்தமும் கண்ணனுக்கு தெளிவாக கேட்டது..

இப்பொது.

சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்

பப்பு தனுடைய அம்மாவிடம் பால் சப்பும் சத்தம் கண்ணனுக்கு தெளிவாக கேட்டது.. கண்ணன் கொஞ்சம் டிஸ்டர்ப் ஆனான்.. இருந்தாலும்.. ச்சீ ச்சீ .. அண்ணிய அப்படி தப்ப நினைக்க கூடாது என்று அவன் மனம் அமைதி படுத்தியது…

கொஞ்ச நேரத்தில்

சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்

நின்றது..

கண்ணன் : அண்ணி திரும்பவா ?

புவனா : எப்படி நான் பால் குடுத்து முடிசெனு கண்டு பிடிச்சிங்க தம்பி ?

கண்ணன் : எல்லாம் நீங்க டிரஸ் அவுகுற சதம் .. பாபா பால் சப்புன சத்தம்.. அப்புறம் நீங்க பராவ கீழ இழுத்துவிட்டு பின்பக்கம் கொக்கி மாட்டுன சத்தம்.. எல்லாம் வச்சு தான்..

புவனா : அட தம்பி.. இப்போ நீங்க லேட்டஸ்ட்டா தாண்டவம் படம் பார்த்திங்களோ.. சத்தத்தை வச்சே என்ன நடக்குதுன்னு ரொம்ப சூப்பர்ரா கண்டு பிடிகிரிங்க. ?

கண்ணன் : ஹி ஹி .. ஆமா அண்ணி.. அந்த படம் பார்த்து கொஞ்ச நான் அது மாதிரி சவுண்ட் வச்சே என்ன என்ன பண்றாங்கன்னு practice பண்ணிட்டு இருந்தேன் அண்ணி..

புவனா : அட தம்பி.. இப்போ நீங்க லேட்டஸ்ட்டா தாண்டவம் படம் பார்த்திங்களோ.. சத்தத்தை வச்சே என்ன நடக்குதுன்னு ரொம்ப சூப்பர்ரா கண்டு பிடிகிரிங்க. ?

கண்ணன் : ஹி ஹி .. ஆமா அண்ணி.. அந்த படம் பார்த்து கொஞ்ச நான் அது மாதிரி சவுண்ட் வச்சே என்ன என்ன பண்றாங்கன்னு practice பண்ணிட்டு இருந்தேன் அண்ணி..

புவனா : சரி சரி.. ரொம்ப போர் அடிக்குது என்ன பண்ணலாம்.. ?

கண்ணன் : ரெண்டு நாளைக்கு இந்த சின்ன கடைய விட்டு எங்கேயும் வெளியே போக முடியாது அண்ணி.. எனக்கும் என்ன பண்றதுன்னு தெரியல..

புவனா : ஐயோ.. அப்போ பசி எடுத்தா எப்படி சாபிடுறது.. வெளியே ஷுட்டெர் வேற சாத்தி இருக்கு.. நம்ம வெளியே போகவே முடியாதா.. ?

கண்ணன் : ஆமா அண்ணி அந்த போடோக்ராபர் வந்து ரெண்டாவது நான் திறந்து விட்டா தான் நம்ம வெளியே போய் எதாவது சாப்பிட முடியும்..

புவனா : அப்போ நம்ம ரெண்டு நான் பட்டினியா தான் இருக்கணுமா.. இடம் ரொம்ப சின்னதா இருக்கு.. உட்கார கூட சரியா இடம் இல்ல எப்படி படுத்து தூங்க போறோம்னு தெரியல கண்ணா….

கண்ணன் : தூங்கலாம் முடியாது அண்ணி.. வெளியே தொடர்ந்து கலவரம் நடந்துகிட்டே இருக்கு.. டாமால் டுமீல் நு சத்தம் கேட்டுட்டே இருக்கு.. இந்த சத்தத்துல எப்படி நம்ம தூங்க முடியும்.. அண்ணி ? பேசாமா சும்மா நம்ம உட்கார்துடே ரெண்டு நாள் இருக்கலாம்..

புவனா : சரி சரி.. ரொம்ப போர் அடிக்குது.. என்ன பண்ணலாம்..

கண்ணன் : இருங்க அங்கெ ஒரு செல்ப் இருக்கு அதுல எதாவது புக்ஸ் இருக்கானு பார்க்குறேன். சும்மா இருக்குற நேரத்துல அதையாவது படிச்சுட்டு இருக்கலாம்..

கண்ணன் எழுந்து ஸெல்ப்ல் என்ன இருக்கிறது என்று பார்த்தான்.. அவன் சொன்ன படியே சில புக்ஸ் இருந்தது.. கீழே அமர்ந்து இருந்த அண்ணியை குனிந்து பார்த்து..

கண்ணன் : அண்ணி.. நான் சொன்ன மாதிரி ரெண்டு புக்ஸ் இருக்கு.. எடுத்து எடுக்க ?

புவனா : என்ன புக்ஸ் அது.. ?

புவனா மடியில் பப்பு படுத்து இருக்க.. அமர்ந்த படியே நிமிர்ந்து கண்ணனை பார்த்து கேட்டால்..

கண்ணன் : டைட்டில் படிச்சு காட்டவா அண்ணி ?

புவனா : ம்ம் படி..

கண்ணன் : (1) ஆயிரம் முத்தங்கல் (2) சித்தர் சொன்ன ஆலோசனைகள்..

(நண்பர்களே.. இந்த ரெண்டு புக்ஸ்ல எதை புவனா எடுக்க சொல்லி இருபங்க. ஒரு சின்ன போட்டி.. எந்த புக்ஸ்கு அதிக ஆதரவு வருகிறதோ..அதை வைத்து கதையை தொடர இருக்கிறேன் )

கண்ணன் : (1) ஆயிரம் முத்தங்கல் (2) சித்தர் சொன்ன ஆலோசனைகள்..

(நண்பர்களே.. இந்த ரெண்டு புக்ஸ்ல எதை புவனா எடுக்க சொல்லி இருபங்க. ஒரு சின்ன போட்டி.. எந்த புக்ஸ்கு அதிக ஆதரவு வருகிறதோ..அதை வைத்து கதையை தொடர இருக்கிறேன்)

புவனா : ச்சீய் ச்சீய் அந்த முதல் புத்தகம் வேண்டாம்.. பேரே அசிங்கமா இருக்கு.. சித்தர் சொன்ன ஆலோசனைகள் எடு.. படிக்கலாம்

கண்ணனுக்கு அண்ணி சொன்னது சரி என்று பட்டது.. ஆனாலும் மனம் அந்த முதல் புத்தகத்தில் என்ன இருக்கும் என்று ஒரு நர்பாசை.. மெல்ல நின்னுகொண்டே.. லேசாக முதல் புத்தகத்தை அட்டையை மட்டும் புரட்டி பார்த்தான்..

டிஸ்கோ சாந்தி ரமணன் எழுதிய ஆயிரம் முத்தங்கள்.. என்று தலைப்பு இருந்தது..

யாரு இந்த டிஸ்கோ சாந்தி ரமணன்.. என்று யோசித்தான்.. ஒத் அனுராதா ரமணனுக்கு போட்டி எழுத்தாளர் போல இருக்கிறது.. என்று நினைத்து கொண்டு.. மெல்ல அட்டையை இன்னும் புரட்டினான்..

கண்ணனுக்கு அப்பா என்று நிம்மதி வந்தது.. காரணம்.. அந்த புத்தகத்தில் குழந்திகளுக்கு ஆயிரம் முத்தங்கள் கொடுப்பது எப்படி என்று ஆரம்பித்து இருந்தது..

குழந்தை வளர்பர்து எப்படி.. தெரியாதவர்கள் குழந்தைகளுக்கு முத்தம் கொடுத்தால் என்ன என்ன நோய வரும் என்று அதில் குறிப்பிட்டு இருந்தது..

கண்ணன்.. நலல் வேல அந்த மருத்துவ புத்தகத்தை படிப்தற்கு.. சித்தர் எழுதியதில் ஏதாவது வித்தியாசமான ஆலோசனைகள் இருக்கும் என்று எண்ணி.. அதை எடுத்து கொண்டு கீழே கார்பெட்டில் அமர்ந்தான்..

பப்பு இப்பொது நன்றாக துன்கிகொண்டிருந்தான்..

புவனாவுக்கு அவள் தொடைகளில் பப்பு படுத்து இருந்ததால்.. தொடைகள் வலி எடுத்தது.. ரொம்ப நேரம் அவளால் அப்படியே மடக்கி வைத்து கொண்டு அமரா
முடியவில்லை

புவனா : கண்ணா எனக்கு தொடை வலிக்குது பப்புவ கீழ கார்பெட்ல படுக்க வச்சுட்டு நான் உன் பக்கம் வந்து உட்கார்துகடுமா.. ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து அந்த புத்தகத்தை படிக்கலாம்.. ?

கண்ணன் : ம்ம்.. தாராளமா வாங்க அண்ணி..

– தொடரும்